MENUMevrouw Krijnen over haar totale heupoperatie
"Ik werd immobiel, liep enkel nog kleine stukjes. Want de hond moest er wel uit. Maar alles gebeurt met pijn."
Ik wilde weer...
“ Mevrouw Krijnen is weduwe. “Dus in principe woon ik alleen. Nou ja, met mijn hondje. Met hem liep ik gemiddeld zo’n vier a vijf kilometer per dag. Heerlijk!”
De persoonlijke woonomstandigheden veranderden en zo kreeg mevrouw Krijnen last van spanningen en dat uitte zich ook lichamelijk. Ze kreeg pijn aan haar rechterbeen waardoor lopen steeds moeilijker ging. “Ik kan je zeggen, daar word je niet vrolijk van.”
Mevrouw Krijnen ging naar de huisarts en werd naar de fysiotherapeut doorverwezen. Ook ging ze op advies naar een podoloog. Maar niks hielp. Mevrouw Krijnen: “Ik voelde een diepe zenuwpijn. Oppervlakkige behandelingen deden niks. Het heeft lang geduurd, wel drie jaar, voordat we erachter kwamen wat er aan de hand was.”
Op een gegeven moment werd er een hernia geconstateerd. Mevrouw Krijnen: “Die hernia is toen verholpen. Daarmee was de pijn wel uit de rug… maar niet uit het been! Ik werd immobiel, liep enkel nog kleine stukjes. Want de hond moest er wel uit. Maar alles gebeurt met pijn.”
Mevrouw Krijnen ging weer naar de huisarts en kwam toen in Orthoradius bij dokter Bouma. Op de foto’s was te zien dat het bot op bot was bij de heup. De conclusie: met spoed een nieuwe heup.”
“Ik kwam bij van de narcose en dan voel je wel pijn hoor. Wondpijn. Maar die stekende rotpijn was meteen weg. Wat een opluchting!”
Mevrouw Krijnen
Ik kan weer
“Binnen twee maanden werd ze geopereerd. “Ik hoefde geen seconde na te denken over een operatie, ik had veel vertrouwen in dokter Bouma. Blij dat er tenminste iets aan werd gedaan.” De operatie was op de hoofdlocatie van Tjongerschans en verliep voorspoedig. Een dag na de operatie mocht mevrouw Krijnen al naar huis. “Ik kwam bij van de narcose en dan voel je wel pijn hoor. Wondpijn. Maar die stekende rotpijn was meteen weg. Wat een opluchting!”
Na de operatie kreeg ze meteen fysiotherapie en het herstel ging voorspoedig. Ze heeft eerst nog een periode binnen met krukken gelopen en buiten met de rollator. “Maar wat was dat heerlijk, weer naar buiten. Dat heb ik verder opgebouwd en nu kan ik alles weer! Autorijden bijvoorbeeld, maar ook werken achter de naaimachine.”
De nazorg van dokter Bouma vond mevrouw Krijnen ook heel fijn.” Ik mocht altijd bellen met hem of met de fysio. Maar ik heb geen klachten gehad. Ik ben zo blij als een kind!”
